Patrzę w dal, lecz nie widzę perspektyw
Nie widzę ich nawet, gdy przetrę obiektyw
Czy to ślepota czy krótkowzroczność?
Jedyne, co widzę to śmierć strach cóż za okropność
Chce walczyć, lecz brak mi siły by unieść ręce
Czuje strach czuje ból nie czuje się bezpiecznie
Widzę śmierć tak bliskich mi ludzi
Na rzeź idą w rządku idą jeden po drugim
Bez praw, bez głosu, bez obrony,bez odwrotu
Nie mają nic a zaraz i ich nie będzie
Jeden strzał i „ten” zły niewinnych się pozbędzie
Komora gazowa, mówili, że tam radość znajdę
Trafie do świata lepszego zła pozbawionego
Gdzie nie będzie już nic złego
Niema głodu niema smrodu niema „ich”- tych złych
Przecież ja nie chciałem wiele
Chciałem zjeść, być wolnym, mieć nadzieję
Lecz oni nie jej nie dawali, konsekwentnie odbierali
Na nic nie pozwalali, wszystko ograniczali
Srogie baty rozdawali, do roboty naganiali
Żadnej strawy nie dawali, na śmierć skazywali
Jak numery traktowali, niczym się nie przejmowali
Pamiętam przyjaciela, w obozie go poznałem
Jak podporę traktowałem, w nim nadzieje widziałem
To z nim gadałem i robiłem, z nim cierpiałem i z nim śniłem
Lecz oni go zabrali i nigdy nie oddali
Na śmietnik wywieźli jakby był zwykłym odpadem
Zabrali nadzieję, podporę, kompana i przyjaciela zarazem
Dla nich był tylko kolejnym numerem
Dla mnie był wszystkim znaczył tak wiele
Straciłem wiarę straciłem ducha
Wszystko uleciało, już nikt mnie nie słucha
Tu wszystko się kończy, bo ktoś wcisnął guzik
I ulotnił się gaz, zaczął dusić ludzi
Padali jak muchy a oni się śmiali
Padałem na kolana a oni się śmiali
Zacząłem się dusić a oni się śmiali
Chcia………………………………
W komorze ...
-
Kasiak