Narkoza.pl - Forum młodzieżowe

Wolicie czytać książki fabularne czy naukowe? Dlaczego?

Ja lubie takie i takie z tym, że fabularne czyta się szybciej i przyejmniej a z naukowych na ogół więcej się wynosi.

Paul pisze:Ja lubie takie i takie z tym, że fabularne czyta się szybciej i przyejmniej a z naukowych na ogół więcej się wynosi.

O to to! Fabularne to bardziej relaks (choć w większości przypadków mają jasno określone przesłanie), a naukowe... nazwa wskazuje

Wszystko jedno - byleby ciekawe.
Tak samo chętnie oglądam ciekawy serial np. "Oficerów", co dokument dzisiaj na TVP 2 o Chinach.

Wszystko zależy od potrzeby chwili lub nastroju. Czytam oba rodzaje książek.

może nie tyle naukowe, co popularnonaukowe. bardzo lubie czytać takie rzeczy. chociaż fabularnymi też nie pogardzę. ogólnie - po prostu lubię czytać.

Typowe naukowe podręczniki odrzucają na kilometr, przez "suchy" styl, czysto wyłożona schematycznie wiedza... co innego gdy autor juz jako tako potrafi zaciekawić czytelnika, o co w przypadku fabularnych nie trudno; aczkolwiek czasem pomimo ciekawej tematyki, autor za bardzo przesadza z opisami świata przedstawionego (jak w romantyzmie, opisy kwiatkow, wrzosowisk, dumnych konarów i zielonych, złotem przeszywanych koron), nudząc czytelnika ... W skrócie potwierdzam zdanie przedmówców, jak ciekawe, nie ważne czy to dzieło popularnonaukowe, felieton, czy powieść przygodowa... Jak dla mnie udanym połączeniem są powieści z różnymi naukowymi czy kulturowymi ciekawostkami (jak w ostatnio czytanym "Łowcy autografów"), gorzej gdy ciekawostki nie pokrywają się z prawdą ("Kod Leonarda da Vinci", sam nie czytałem, aczkolwiek zorientowany w historii Kościoła ksiądz twierdził, że masa tam błędów chociazby dotyczących dat i niektórych wydarzeń; może się mylił? Jeśli ktoś czytał i interesuje się historią, może będzie potrafił zweryfikować te pogłoski ...)

xTrollx pisze:Typowe naukowe podręczniki odrzucają na kilometr, przez "suchy" styl, czysto wyłożona schematycznie wiedza...

Nie zgadzam się, to stereotyp. W dużej części takich książek aż roi się od ciekawych anegdot, dygresji i szeregów trafionych przykładów na potwierdzenie danych tez.

co innego gdy autor juz jako tako potrafi zaciekawić czytelnika, o co w przypadku fabularnych nie trudno;

Właśnie, że trudno (ale o gustach się nie gada)

aczkolwiek czasem pomimo ciekawej tematyki, autor za bardzo przesadza z opisami świata przedstawionego (jak w romantyzmie, opisy kwiatkow, wrzosowisk, dumnych konarów i zielonych, złotem przeszywanych koron), nudząc czytelnika ...

Właśnie dla tego trudno, vide "Nad Niemnem", gdzie 1/3 książki to debilna przyroda x_x
No i nie każdemu mozolne opisy świata działają ostro na wyobraźnię. Częściej przyprawiają o womit

misanthropiac pisze:Nie zgadzam się, to stereotyp. W dużej części takich książek aż roi się od ciekawych anegdot, dygresji i szeregów trafionych przykładów na potwierdzenie danych tez.

Widocznie tylko na takie natrafiałem dotychczas, nie powiesz mi, że w książce od fizyki z liceum miałeś dużo ciekawych anegdot??

xTrollx pisze:Widocznie tylko na takie natrafiałem dotychczas, nie powiesz mi, że w książce od fizyki z liceum miałeś dużo ciekawych anegdot??

Ale to głupi podręcznik do głupiego przedmiotu Z porządnej książki do fizyki wyczytałbyś np., że Niels Bohr pobierał stypendium od browarów Carlsberg